Szczęście potrafi dopaść człowieka w absurdalnych okolicznościach.

 Czasami wspominanie dobrych chwil jest najboleśniejsze.

 Dni nie chcą się zapisywać w dziennikach.

 Każdy, kto zachowuje się tak apodyktycznie w drobnych sprawach, musi być słaby.

 A z zakochanymi rozmowa jest zawsze bezcelowa.

 Widocznie dodatkowa dawka humoru
to far, który dostaje się od Boga razem z kalectwem, chorobą, albo inną ułomnością, dar, który pomaga nieść ten ciężar.

 Wiek to okropny złodziej. Kiedy
zaczynasz rozumieć, na czym polega
życie, ono ścina cię z nóg i przygarbia ci plecy.

 Zadaje się z postaciami, do których nie dorastam.

 Najwięcej rzeczy tracimy, gdy uważamy je za stracone.

 To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się happy endem.

 Miałem wrażenie, że Bóg i Jezus
trzymali kciuki, żebym nadstawił drugi policzek.