Proszę, nie zamykaj serca na miłość, bo to największy skarb.

 Po prostu niektórzy już tacy
są, tak bardzo martwią się tym, co
ich czeka w zaświatach, że nie mają
czasu nauczyć się żyć na tym świecie.

 Lat może trzydzieści, może czterdzieści a może pięćdziesiąt, no, staruch i tyle.

 Świat zaczyna się i kończy w tobie samej. Ot i wszystko.

 Czymże jest upadek, jeśli nie poszukiwaniem jakiejś prawdy i pewnością, że się ją znalazło?

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym
zapomnieć o sobie.

 Ignorancja jest matką paniki, wiedza - matką spokoju.

 Czasem jest coś, co chce się
zrobić, nawet jeśli się nie musi.

 Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.

 To dziwne, jak świat może przesunąć się na osi i wszystko, w co się wierzyło zmienić całkowicie w mgnieniu oka.

 Historia żyje pamięcią. Umiera, gdy przestaje z nią rozmawiać.