
Zbyt mnie straszyli i teraz niczym już przestraszyć nie są ...
Zbyt mnie straszyli i teraz
niczym już przestraszyć nie są w stanie.
Świat dzieli się na dwie połowy,
w jednej z nich jest nie do życia,
w drugiej nie do wytrzymania.
Łagodne słowo kości łamie, a twarde - gniew wzbudza!
Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?
[…] oszałamiało go uczucie własnego znaczenia i własnej ważności.
Usłyszałem uśmiech w jej głosie.
Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.
Są inne rozwiązania. Trzeba ich tylko uważnie szukać.
Czasem życie nie daje nam takiej wolności, żebyśmy mogli lecieć tam, dokąd byśmy chcieli.
Wy, ludzie, jesteście tak kruchymi
istotami. Niby wszystko jest w porządku,
ale w każdej chwili możecie bezpowrotnie odejść.
Wydrążanie zera nicość w sobie zawiera.