Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.

 Umysł człowieka jest jego ostatnią twierdzą.

 Ludzie zawsze widzą to, co chcą zobaczyć. I niezmiernie rzadko zwracają uwagę na to, co tak naprawdę otacza ich z każdej strony.

 Można dziedziczyć czyjeś DNA, a mimo to nie mieć z tym człowiekiem nic wspólnego.

 To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest
wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.

 Jestem czarną wdową w żałobie po swoich niespełnieniach.

 W tangu bowiem nigdy nie chodzi o jedno. Chodzi o wszystko.

 ... czepiamy się życia, nawet jeśli oferuje nam samo cierpienie.

 Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś
człowieka, nienawidzimy w jego obrazie
czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza
nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.

 Samotność jest jak czad,jeśli nie zwrócisz w porę na to uwagi,może cię zabić.

 Doznany zawód w każdym wieku jest gorzki, ale kiedy się jest dzieckiem, nie tylko boli, ale i coś uszkadza, niszczy na zawsze.