Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.

 Czasami szkło skrzy się mocniej od brylantów, bo bardziej musi się wykazać.

 (…) lepiej późno osuszyć bagna własnej duszy niż wcale.

 Można uciekać i uciekać w nieskończoność,
ale prawda jest taka, że wszędzie tam, gdzie się zatrzymasz, dopadnie Cię Twoje życie.

 Nie można być zakochanym i wierzyć w związek.

 Złe rzeczy z czasem mijają.

 Niechętnie cokolwiek przyrzekałam.
Zbyt łatwo było nie dotrzymywać słowa.

 Polska współczesna jest naszym wspólnym rozczarowaniem.

 Śmierć ma oczy błękitne i zimne,
a wysokość obelisku nie ma znaczenia, nie
mają też znaczenia napisy, jakie się na nim wykuje.

 Wie pan, dziczeje człowiek, siedzący cały czas w zamknięciu.

 Kiedy człowiek milczy, nie robi
sobie przynajmniej nowych wrogów.