Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.

 Jestem otoczony ludźmi, a czuję się samotny.

 Miłość jest ślepa ,a na dodatek nie mądra.

 Metody prowadzące nas do sukcesu nigdy nie są śmieszne.

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 Nie potrafię stawić czoła moim własnym wnioskom.

 Teraz dopiero sobie przypominam, jaka jest najlepsza odpowiedź, kiedy kobieta pyta, czy dobrze w czymś wygląda. A mianowicie na pytanie: jak wyglądam?- odpowiada się: szczupło. I w ogóle się
z nimi nie wchodzi w dyskusję.

 Najtrwalszymi zasadami
wszechświata są przypadek i błąd.

 Myślę tylko, że ostatecznie lepiej być sangwinikiem, człowiekiem działania - a jeśli już się bawić, to tak, żeby lustra trzaskały.

 Uśmiecham się do niego, zakochana
nieco bardziej niż trzydzieści sekund temu.

 Po to jest niebo. Żeby rozumieć sens życia na ziemi.