Czasami przeszłość nie chce odejść. Stoi przy nas i mówi: ...

 Nie wybaczam. Nie wierzę w drugie, trzecie i dziesiąte szanse. Jak ktoś raz Cię wydymał, zrobi to ponownie.

 Wieczność kocha dzieła czasu.

 Wszystko ci, bracie, pójdzie jak należy,
Żyć się nauczysz, gdy w siebie uwierzysz.

 Każdy z nas nosi w sercu wiele wilków: miłość, gniew, odwagę, strach.... Przeżyją tylko te, nakarmisz.

 Władza polega na pewnym zajmowaniu swojej pozycji.

 On był równie delikatny jak jesienny
motyl czekający, aż zniszczy go pierwszy mróz.

 Im większe podejmuje się wysiłki, by zbliżyć ludzi, tym bardziej stają się wobec siebie nieufni.

 [...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.

 Nie da się zmienić przeszłości. Można jedynie wyciągnąć z niej naukę.