Piękne słowa nie świadczą jeszcze o czystym sercu.

 Jak każda zła dziewczynka, mam swojego diabła stróża. Prowadzi mnie za rękę przez labirynty uciech.

 Niespodziewanie jednak świat wyciągnął do mnie ręce i zaprosił do tańca.

 Czas przyniósł ze sobą rezygnację i melancholię słodszą niż pospolita radość.

 Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.

 Nie ma sensu wierzyć w to, co się
widzi, jeśli widzi się tylko to, w co się wierzy.

 Głupotą naszego gatunku jest to, że najwspanialsze bukiety przeznaczamy dla zmarłych.

 Nie założę Ci nigdy w życiu żadnej obroży. Mężczyźni z obrożami na
szyi i tak nie wracają do swoich
kobiet. A ja chciałabym, żebyś wracał. Do mnie. Bądź wolnym
kotem, ale budź się rano obok mnie.

 Wszyscy i wszystko może nas zdradzić. Nawet nasze własne serce.

 Kiedy cierpienie osiąga pewien poziom, przelewa się czara i wtedy pojawia się radość.

 Odrobina lekceważącego dystansu jest konieczna, żeby zachować poczucie własnej wartości. Nie chodzi jednak o lekceważenie ludzi, lecz tego, co inni ludzie o nas myslą.