Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna.

 Ale pękaj, serce moje,
Bo usta milczeć muszą.

 Nie jestem żadnym ocaleniem. Nawet siebie samego nie umiem ocalić.

 Kiedy nagle znika ktoś bliski, nawet ludzie bez wyobraźni są w stanie wymyślić tysiąc straszliwych scenariuszy albo, co jest jeszcze gorszą torturą, tysiąc powodów do nadziei.

 Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 Los to wymówka dla tych, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności za własne życie.

 Podatność na zranienie jest tak
związana z życiem ludzkim jak oddychanie.

 ...za wszystkim kryje się jakaś historia.

 Westchnij serce moje, ale nie pęknij (...) ten, kogo kochasz, jest obojętny.

 Ciąg dalszy mojego planu ułożył
się mniej więcej tak jak większość
moich planów, czyli po mojej myśli - do chwili gdy wszystko trafił szlag.