
Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?
Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?
W końcu to nie zmiany łamią
człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.
Jest widok bardziej niezmierzony
niż morze - niebo. Jest widok jeszcze
bardziej niezmierzony niż niebo
- wnętrze duszy ludzkiej.
Musisz dostrzec cuda, żeby się działy cuda.
Gdyby ludzie byli deszczem , to ja byłbym mżawką a ona huraganową ulewą.
Zawsze twierdziłam, że zazdrość od prawdy mądrzejsza.
Pozbawiona mocy nie będę zdolna nikogo zamordować!
Umarli stali sie elementami krajobrazu.
Odrzuciłem sto prawd o tobie i stałaś się realna.
Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.
Nie wiem, dlaczego ludzie mówią, że cuda
się nie zdarzają. Przecież ty mi się zdarzyłaś.