Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Jednak największy kłopot mam ze słowem "jestem".

 Istnieją ludzie, którzy jeśli już raz kogoś złapią, nie pozwalają odejść.

 Miłość jest być może najwierniejszym doradcą, ale drugie miejsce zajmuje gniew.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

 Sen jest najposilniejszym składnikiem uczty życia.

 Cisza na drzewach. Słychać jedynie
szelest liści na wietrze. Ale żadnego
ptaka. Kosokłosa lub innego. Peeta
miał rację. One naprawdę milkną, kiedy śpiewam. Tak jak to robiły dla mojego ojca.

 Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.

 Nigdy nie jest tak źle, jak się zdaje.

 Ciągle przed oczami stanęli mu jak żywi Behemot triumfujący nad półtorametrową salamą, Azazello otwierający nietoperzymi skrzydłami białą koszulę, Woland stojący na dziedzińcu i dający cynowemu rycerzowi przykazanie wysłać go, Mistrza, na emeryturę.

 Szybko zawiązana przyjaźń kończy się często wrogością.