(...) bez litości posyłając na dno pozbawione balastu wiedzy młode łódeczki rozumu.
Dziecięca pasja jest kapryśną i niewierną kochanką.
Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.
Miłości nie sprzedaje się na miarę.
Niektóre rzeczy po prostu się zdarzają. Wbrew intencją.
Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.
Światło nie może być sprzymierzeńcem ciemności.
Odniósł wrażenie, że mógłby przyglądać się Jej godzinami i nigdy nie miałby dość.
Usłysz mnie, dostrzeż mnie,
dotknij mnie, kochaj mnie, uwolnij mnie!
Nie mówił więc nic, ale serce jego łkało jak dziecko, które płacze ze strachu i samotności w mrocznej, pustej komnacie.
