Ale nie można wiecznie żyć
wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.
Życie nabiera prawdziwego znaczenia, gdy otaczają cię ludzie, na których każdego dnia chce ci się patrzeć.
Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco
mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.
Tak długo opakowywałem się w milczenie, że trudno mi się rozpakować w słowach.
Kto ją obdarzył taką delikatnością? Musi jej być bardzo nielekko. W życiu tym, w świecie tym.
Bo to takie cudowne dla kobiety,
kiedy wie, że ktoś żył jakimś filmem,
który kręcił z nią sobie w głowie.
Wymykają mi się słowa, jakich umysł jeszcze nie zaakceptował.
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
Każdy z nas ma prawo do tajemnic.
Mądrość przychodzi wtedy, kiedy
nie jest już nam do niczego przydatna.
