Jesteśmy jak otwarcie i zamknięcie cudzysłowu, jak cudze słowa dożywotnio ...

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 Przepadam za prostymi przyjemnościami. Są one ostatnią przystanią ludzi skomplikowanych.

 Jeżeli wierzysz w zwycięstwo, zwycięstwo uwierzy w ciebie.

 Zmarszczone brwi i lekko wygięte w dół
usta zdawały się mówić: "Leonie Valdez,
ty łajzo". Rany, jak on kochał tę kobietę!

 Najpierw są tuż obok, niezdecydowanie, onieśmieleni wytęsknioną bliskością, a
potem wpadają w siebie i się w sobie gubią.

 Tęsknota to także forma życia.

 Kiedy była smutna książki
podnosiły ją na duchu i rozpraszały nudę.

 Miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Na dnie piekła bulgocze śmiech.

 Ludzie potrafią przymknąć oczy na
bardzo wiele rzeczy, byle tylko uniknąć
wybrania kogoś, kogo nie mają ochoty oglądać na jakimś stanowisku.