Nie ma nic bardziej złudnego niż zdjęcie: zdaje nam się, że na zawsze utrwalamy jakiś szczęśliwy moment, podczas gdy stwarzamy tylko powód
do tęsknoty. Naciskamy migawkę i
hop, po sekundzie ta chwila znika.
Czasem trzeba doświadczyć chaosu, zanim narodzi się ten, kto zapanuje nad sytuacją.
Trzeba się nauczyć żyć z własnymi lękami tak jakby ich nie było. Innej rady nie ma.
Napisałem kartkę. Bo unikam osobistego kontaktu jako niepotrzebnej straty energii.
W końcu o wiele bezpieczniej być tchórzem. I o wiele wygodniej.
Serce ma to do siebie, że lubi zgłupieć w najmniej odpowiednim momencie.
Była zachwycona. Miała władzę nad
jego duszą i ciałem, całą noc przewracał
się w łóżku, myśląc o niej. Ponieważ ona
przez całą noc robiła to samo, można
było prawie uznać, że spędzili ją razem.
Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.
A smutek niby mądra książka w serc żyje, I mówi wiele rzeczy, i człowiek nie gnije.
Oczy to zwierciadło duszy. I nigdy nie ufaj tym, którzy je zasłaniają.
Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.
