Przyznawano, że serce ma równie wielkie jak przyrodzenie.

 Czasami pytam siebie, czy to naprawdę ma sens dążenie do ostatecznej teorii wszechświata. Końcem końców, to tylko ludzka instynkt, dążenie do posiadania zrozumiałych odpowiedzi na dziwny i tajemniczy świat, w którym żyjemy. Ale, moim zdaniem, ostateczna teoria nie będzie końcem fizyki.

 Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.

 „Świat jest piękny i warto walczyć o niego, ale nie jesteś już w stanie docenić tego samotny. Potrzebujesz kogoś, kto byłby w stanie docenić to razem z Tobą”.

 Tak naprawdę to serce można złamać tylko raz. Reszta to tylko zadrapania.

 Nikt nie magazynuje swej pracy tak troskliwie jak ja.

 Nic nie jest niemożliwe. Niemożliwe jest tylko dla tego, kto się poddaje!

 Łagodne słowo kości łamie, a twarde - gniew wzbudza!

 (...) kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.

 Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?

 Tylko Bóg ma prawo mnie obudzić...