Przyznawano, że serce ma równie wielkie jak przyrodzenie.

 My wszyscy brodzimy w mroku śmierci i co chwila jakaś głowa zanurza się w ów mrok.

 Bełt wbity w oko, nawet bogu, może spierdolić dzień.

 Czasami ludzi należało bać się bardziej
niż broni. Ludzie, zwłaszcza w trakcie wojny, potrafili być brutalni, okrutni, bezwzględni.

 Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.

 Gdy wokół jest ciemno, pozostaje tylko spokojnie czekać aż oczy przywykną do mroku.

 Złe doświadczenia trudno zapomnieć i to, co się z nimi wiąże zawsze pozostaje w pamięci.

 Tyle uniesień, które mnie dyskwalifikują...

 Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

 Spojrzeliśmy na siebie
szukając słów, które nie istniały.

 Miłość i nienawiść
są obliczami tego samego.