Będę tu siedział dzień i noc. Rozbiję obóz na twoim ganku. I nie odejdę. Mamy cały tydzień, Kotek. Albo załatwimy to jutro i będziesz mieć mnie z głowy, albo będę tu, dopóki się nie zgodzisz. Nie uda ci się opuścić domu.
Twój dom jest w sercu. Jest tam, gdzie ty jesteś.
Żadna z historii , jakie ludzie opowiadają o mnie, nie zmieni tego kim naprawdę jestem.
A tęsknota za tym, czego nie można
mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.
Wolność w ciasnej klatce- nazywają to wiernością.
Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.
Przecież nawet krótkie chwilę szczęścia są lepsze niż nic.
Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.
W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.
Gdzieś w środku, na dnie duszy, wyrosła we mnie myśl, że skoro już spostrzegłem, że nie jestem tym, za co siebie uważałem, to teraz powinienem poszukać prawdziwego „ja”. Przyznam, że w głębi siebie poczułem jakieś wytchnienie. To zrozumienie przyniosło mi ulgę.
Ten ucieleśnia szept, kto szeptu słucha.
