Dokładnie tak! Gdy rozum śpi, budzą się demony!

 Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.

 I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.

 Mówią, że nieszczęścia chodzą
parami, ale ja należę do nieszczęść najlepiej czujących się w samotności.

 - Jak było w szkole,
Ellie Bean? - Nie umarłam.

 Bywamy w miejscach,które znamy ,a znamy miejsca w których bywamy.

 Każdy z nas powinien szukać swojej Własnej Legendy.

 Jestem jak fala, załamuję się tylko raz.

 Kiedyś może znajdziesz coś,
dlaczego warto żyć przez całą wieczność.

 Podatność na zranienie jest tak
związana z życiem ludzkim jak oddychanie.

 Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.