Maskowanie się i tajemniczość wydają się konieczne w życiu melancholika.
Maskowanie się i tajemniczość wydają się konieczne w życiu melancholika.
Los jest okrutny, a ludzie żałośni.
Że nie da się z siebie wyrwać przeszłości, bo to ona kształtuje to, co dzieje się potem.
Komu są potrzebne uczucia? Czasami, kiedy czujesz miłość albo szczęście, uznajesz je za dar. Innym razem są jak przekleństwo.
Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.
Trudno ufać komukolwiek,
gdy wszyscy wokoło zawodzą.
Przychodzą nam do głowy różne pomysły. Na ogół niestety żałosne.
Człowiek rzadko zna swą własną moc.
A tamta chwila była tylko jedna.
Mężczyźnie łatwiej pójść z kobietą to łóżka niż na spacer czy kolację...
Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować... ale przecież na tym polega życie, prawda?