Kiedy płaczę, często zdarza mi się myśleć, że jestem głupcem.

 Wnoszę z miny bliskiej puszczenia pawia, iż tą wiadomością jest pan całkowicie zaskoczony.

 Czasami potrzebujemy
złych dni, żeby spojrzeć z właściwej perspektywy na te dobre.

 Cóż, czasem dobrzy
ludzie podejmują złe decyzje.

 Koniec jest już w początku, a jednak brnie się dalej.

 Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.

 Znów dziecko zaprogramowane przez rodziców.

 Człowiekiem gardząc, sami tym sposobem się poniżacie...

 (...) w życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?

 To już byłby koniec tego zasranego świata - powiedział wtedy - gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą,
a literatura wagonem bagażowym.

 Rzeczywistość nie zawsze jest tym, czym się wydaje.