Są pytania, których próbuję nie zadawać, i sprawy, o których ...

 Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w pogoni za marzeniami.

 Czytanie jest dla niej czymś intymnym, czymś, co dzieje się między nią a słowami w książce.

 Potrzeba tylko otworzyć oczy.
Serce kłamie, a głowa nas zwodzi.
Jedynie oczy widzą prawdę.
Patrz oczyma. Słuchaj uszami.
Wąchaj nosem i czuj przez skórę.
Potem dopiero myśl.
W ten sposób poznasz prawdę.

 Jest na nim dość miejsca dla nas wszystkich. Musimy je tylko znaleźć.

 Przyjaźń polega czasem na powstrzymaniu druha w szaleństwie.

 I mam uczucie, że nie ma już o
czym mówić. I nigdy nie będzie.
Bo słowa nie mogą wyrazić pustki.
Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.

 Jakby człowiek przychodził
do szpitala tylko po to, żeby wyzdrowieć. A przecież przychodzi się, tutaj także po to, żeby umrzeć.

 Jak się czujesz, kiedy
wiesz, że coś tracisz? Uciekasz od tego biegiem czy stąpasz powoli?

 Nigdy nie ufaj gatunkowi, który się uśmiecha. Na pewno coś knuje.

 Przedmioty są jak lustra, w których obserwujemy proces naszego przemijania.