My, ludzie pracujący w tym fachu, mawiamy, że najniebezpieczniejszym zwierzęciem ...
My, ludzie pracujący w tym fachu, mawiamy, że najniebezpieczniejszym zwierzęciem w zoo jest człowiek.
Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.
Wróg, którego nie widać, zawsze wydaje się najbardziej przerażający.
Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!
Jedzenie może być dobre- myślała, uśmiechając się z powodu tego odkrycia.
Kiedy nie ma dobrej odpowiedzi na pytanie, pozostaje odpowiedź szczera.
Aby się unieszczęśliwić, nie potrzebujemy nikogo poza nami.
Nie wiem, co mi się stało. Nie obraź się, ale czasem człowiek nabiera większej swobody przy kimś obcym niż przy kimś, kogo bardzo dobrze się zna. Skąd się to bierze? Wzruszyłem ramionami. - Pewnie dlatego, że obca osoba widzi nas takimi, jakimi jesteśmy, a nie takimi, jakimi staramy się jej wydać.
Najtrudniej uleczyć się z miłości, która przyszła nagle.
Gdybyś naprawdę potrafił spojrzeć, dostrzegłabyś, że wszystko, co istnieje, ma swoje piękno. Nawet w najbardziej odrażających rzeczach jest coś czarującego, jeśli tylko umiemy to dostrzec.
Dopiero nieszczęście odkrywa w ludzkich umysłach skarby nieprzebrane.