Tyle uniesień, które mnie dyskwalifikują...

 Ludzie często domagają się
prawdy, ale rzadko lubią jej smak.

 Ano cóż, paskudny otacza nas świat -
mruknął wreszcie. - Ale to nie powód, byśmy
wszyscy paskudnieli. Dobra nam trzeba.

 Strach ma swój zapach. Drapieżnik go wyczuje.

 Zabytkowe domy lepiej podziwiać, niż w nich mieszkać.

 Niektóre zachody słońca są tak
różowe, że trudno o większe bezguście.

 Może był to jedyny człowiek, któremu rzeczywiście wierzył bodaj także z powodu pewnej wygody psychicznej - podejrzliwość
w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Wszyscy jesteśmy szaleńcami, którzy mieli swoje chwile jasności. Wszyscy ci, którzy myślimy, że jesteśmy przez chwilę normalni, jesteśmy szaleni.

 Koniec świata jest blisko, bo jak możemy istnieć bez drugiego człowieka.

 Miejsce, w którym ludzka wrażliwość na zranienie i kruchość są na porządku dziennym.

 Człowiek nie powinien dowierzać własnej wartości. Ona jest zawsze względna.