Chcę tu być z tobą. Nie staraj się zaimponować mi ...

 Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

 Dzisiejsza niedziela upłynęła mi okropnie pusto i głupio, czyli po prostu bez Ciebie. Muszę się na nowo do wszystkiego przyzwyczajać.

 Jest na nim dość miejsca dla nas wszystkich. Musimy je tylko znaleźć.

 W ostatecznym
rozrachunku słowa to tylko wiatr.

 Mogłaś poprosić o wszystko

na świecie, a wybrałaś mnie.

 Teraz wiem, że jeśli ktoś czeka, aż będzie gotów - to będzie czekał przez całe życie.

 Słowa mają rozmaite rozmiary, gęstość, głębię, ciężar.

 Wszystko byłoby prostsze bez skomplikowanych problemów.

 Niebo wciąż marzy o objęciach ziemi.

 Nikt nie urodził się złym człowiekiem, tak samo jak nikt nie rodzi się samotny. Stajemy się tacy przez wybory, których dokonujemy,
i okoliczności, w jakich przychodzi nam żyć.