Wszystkim nam przypada w udziale sprawiedliwa porcja pecha.

 Życie jest jak płótno, na którym można malować. Koloruję go swoimi myślami, działaniami i słowami. Zawsze staram się wypełniać je tęczowymi barwami, ale czasem nieuchronnie dodaję szarości. Taka jest niestety natura bycia człowiekiem.

 Ambicja to ostatni azyl porażki.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Tchórz umiera po stokroć. Człek mężny
umiera tylko raz. Ale Pani Fortuna sprzyja
śmiałym, tchórzów w pogardzie mając.

 Ten kocha naprawdę,
kto nie wie, dlaczego kocha.

 Nie zaszczycę tego pytania odpowiedzią.

 Miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Strach jest szybszy od palącego się lontu.

 Zbrodnia może być dziełem sztuki. Detektyw może być artystą.

 Miłość nie jest słodkim uczuciem z bajek.