Kto nie dąży do rzeczy niemożliwych nigdy ich nie osiągnie.

 Lękam się śmierci, ale bardziej boję
się zmarnować życie. Lękam się miłości,
bo wiążą się z nią sprawy, które mi się wymykają; jej blask jest ogromny,
ale jej cień mnie przeraża.

 Tak naprawdę nie wiemy, co się stanie za chwilę, a mimo to idziemy do przodu. Bo mamy zaufanie. Bo mamy wiarę. To jest życie, pełne piękna, ale i niewiadomych.

 To, co wprowadza ciemności w nasza duszę, może w niej pozostawić gwiazdy.

 Osoby, na których powinno nam zależeć, to te, które potrafią się śmiać.

 Człowiek ma jednak niespożytą zdolność odradzania się na nowo.

 Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco
mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.

 Mogłaś poprosić o wszystko

na świecie, a wybrałaś mnie.

 Tak, każdemu się wydaje, że umrze,
kiedy zostaje rozdzielony z ukochaną osobą.

 Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.

 Ślepym w miłości ciemność jest najmilsza.