Kiedy jestem głupi tolerują mnie, kiedy mam rację, wpadają w ...

 (...) trzeba szybko uwolnić się od przeszłości, żeby ta nie zdążyła nas zniszczyć.

 Można się cieszyć, że komuś się udało, ale to nie znaczy, że od razu zapomni się o własnym nieszczęściu.

 Jedną rzeczą, jakiej uczy rozpacz, jest konieczność działania.

 Dzielni ludzie zawsze mają jakieś blizny.

 Kobieta zupełnie odruchowo
każdego napotkanego na swojej
drodze mężczyznę traktuje jako potencjalnego męża dla siebie lub dla swojej najlepszej przyjaciółki.

 A jeśli wiersze to są właśnie sny języka, które spisują poeci?

 Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.

 Czy można kogoś pokochać zanim się go zobaczy?

 Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.

 Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.