Najpierw zapomniałam, jak brzmiał jej głos, potem zamazywał się wyraz ...

 No i koniec (...). Był człowiek, nie ma człowieka...

 Strach jest twoim wrogiem.

 Miało być dobrze, jest jak zwykle.

 By uniknąć bólu, najlepiej nie kochać.

 Kiedy przeskoczysz, to i wtedy nie mów hop. Zobacz najpierw, w co wskoczyłeś.

 Dla pewnego rodzaju ludzi miłość
zaczyna się od czegoś zupełnie drobnego, od głupstwa. Albo nie zaczyna się wcale.

 Nie przestaje się kochać człowieka
tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Ten ucieleśnia szept, kto szeptu słucha.

 Z nami to jak z lasem, Hania.
To i tamto drzewo pada pod siekierą, a tymczasem cały las rośnie i pnie się do góry.

 Na drzwiach wyryto mądrość tę, tradycję rodu, światła skrę, co prosto brzmi: kochajmy się.