Smutne to czasy gdy łatwiej rozbić atom niż pokonać przesąd.

 ... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.

 No cóż, tak czy tak, nie skomponowałby IX symfonii Beethovena.

 ...skąd miałbym wiedzieć, że cię kocham, jeżeli nie wiem, co to miłość?

 Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.

 Bóg rozliczy mnie na koniec.

 Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.

 Rozmazana plama - sam dość często odnoszę wrażenie, że nią jestem.

 Trudno ufać komukolwiek,
gdy wszyscy wokoło zawodzą.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Prawie się nie liczy. Musisz stawić czoło temu co jest.