Ale myśl nie ma powiek, żeby je zamknąć, ani uszu, ...

 Dorośli już tacy są. Lubią wygłaszać mądre teorie, choć sami nie do końca je rozumieją.

 Nie lubię ludzi, którzy się skarżą.
Tak łatwo skupić się wyłącznie na
własnych kłopotach, nie dopuszczając
do siebie kłopotów czy trosk innych ludzi.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą,
jak kelnerzy w restauracjach, zauważyliście?

 Jeden tam tylko jest porządny człowiek: prokurator; ale i ten, prawdę mówiąc, świnia.

 Ile razy mógł upaść człowiek, zanim przestawał mieć siłę, by znów się podnieść?

 (...) nie żal mi życia. Nie chciało abym była szczęśliwa.

 Nawet z własną przeszłością trudno sobie poradzić bez czyjejś pomocy.

 To jest w jego pocałunku.

 Poznaje się świat, poznaje język opisu
świata, ale nie poznaje się siebie. Większość ludzi

- prawie wszyscy, jak sądzę- do śmierci nie nauczy
się języka, w którym mogliby siebie opisać.

 Czasem nie trzeba słów,by wiedzieć, że coś się zmieniło.