Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.

 Miast mówić lub milczeć, winno się działać.

 Przyszłości nie ma co ponaglać.
I tak przyjdzie.
A przeszłość to coś, co nie istnieje.
Uwolnij się od niej.

 Lecz ja jestem człowiekiem poważnym. Tak. Nie mam czasu na marzenia.

 Nigdy nie kłam, kiedy możesz powiedzieć prawdę.

 Czas, który jest wszystkim dla mnie, jest niczym, a nawet mniej niż nicem, dla istot niepowtarzalnych, nieśmiertelnych.

 Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.

 Ludzkie istnienie jest ulotne jak pasma mgły.

 W ciszy słychać więcej,
w samotności więcej widać.

 Może pistolet był nabity, a może nie. Może zawsze powinniśmy spodziewać się najgorszego.

 Nocą myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy.