Prawo pędzenia bimbru jest prawem człowieka.

 Niektóre sprawy są warte tego, by za nie umrzeć.

 Chcę czerwień zerwać z kwiatów
polnych, Czerwienią nocy spalić krew,
Jak piersi nieba chcę być wolny,
W chmury się wbić w koronach drzew.

 Cisza może zadać ból, którego nie jest w stanie spowodować nawet największy hałas.

 Żyjemy i umieramy, a cała reszta to tylko złudzenie. Całe to gadanie o uczuciach i wrażliwości to jedno wielkie kurze łajno. Zmyślone, subiektywne, emocjonalne brednie. Nie ma duszy. Nie ma Boga.
Są tylko decyzje, choroby i śmierć.

 Czyjeś jest to przeznaczenie, Ciri. A my, moja droga, musimy iść swoją drogą. I nie zawsze jest to droga, którą byśmy chcieli.

 Zapamiętaj mnie, myśl o mnie, szukaj mnie, znajdź mnie.

 Siła wypełniona jest słabością. Jej imię - obojętność.

 I chyba nauczyłam się żyć ze swoją pamięcią, tak jak żyje się z przewlekłą chorobą.

 Podróż donikąd też zaczyna się od pierwszego kroku.

 Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.