Zrozumiałem, że gdy się raz odejdzie, nie ma już prawdziwego ...

 Podjęcie złej decyzji jest lepsze niż niepodjęcie żadnej.

 Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano.
Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.

 W rubryce "zawód" napisał "życie", w
rubryce "obecne zajęcie" napisał "umieranie".

 Duszności, lęki, obawy, niepokoje, które nas terroryzują, są tylko chimerami. Gonią nami, dopóki nie spojrzymy im prosto w oczy.

 Łatwo być samemu, kiedy jest to twój własny wybór, znacznie trudniej, kiedy człowiek jest do tego zmuszony.

 Kiedy spotykasz pokrewną duszę, to
tak jakbyś wszedł do domu, w którym
już kiedyś byłeś - rozpoznajesz meble, obrazy
na ścianach, książki na półkach, zawartość
szuflad: znalazłbyś tam drogę nawet po ciemku.

 Wynikiem pośpiechu jest nieobecność.

 Można zabijać z sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I wtedy ten ktoś umiera.

 Spójrz w głąb siebie i sprawdź, kim jesteś, odtwórz to, co widzisz, albo wypraw się z krucjatą przeciw samemu sobie.

 Czy imię mówi cokolwiek o człowieku?
Jest tylko kwestią przypadku. A czy przypadek może decydować o tym, kim jesteśmy?