Świat jest to duża smaczna ryba, ale ludzie to ości.

 To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w samym jego środku.

 Odrzuciłem szczęście, które samo wpadło mi w ręce.
Ale czy może być szczęściem to, czego nie pragniemy?

 Maskowanie się i tajemniczość wydają się konieczne w życiu melancholika.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo
się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Uważam, że gdy ktoś wyrządza ci krzywdę,
obie strony odczuwają ciężar wyrządzonego
zła - obie strony cierpią. Przebaczenie oznacza wzięcie całego tego ciężaru na siebie.

 Bylibyście zaskoczeni, widząc, co odpadki potrafią powiedzieć o kulturze.

 Ta kobieta zawsze chce mieć tylko to, czego nie może.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.

 Prawda potrafi być wolniejsza od ślimaka, kłamstwa zaś mkną na skrzydłach wiatru.

 Nie wiem czy u mnie
bardziej złamane jest serce, czy umysł.