Zaakceptować to, co nieuniknione, nie jest poddaniem.

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Jeśli dojdziesz do ładu z
własnym wnętrzem, wówczas to,
co zewnętrzne, samo się ułoży.
Rzeczywistość pierwotna tkwi
wewnątrz, a zewnętrzna jest
wobec niej wtórna.

 Tak ciężko żyć w idealnej rodzinie, jeśli samemu nie jest się idealnym.

 Nie można być szczęśliwym, póki
się nie zrozumie, że życie jest smutne.

 Bo oto jest taki czas, w którym człowiek dowiaduje się wszystkiego o sobie. Głęboko w duszy dostaje wiedzę, taką jaką nie da mu żaden człowiek, żadna książka.

 Zawsze uważałem, że przemoc to ostatnia deska ratunku ludzi niekompetentnych, a puste groźby są wyłączną domeną krańcowych nieudaczników.

 Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.

 Naszymi czynami, i zaniedbaniami, wprawiamy świat w ruch, świadomie lub nie.

 W mroku nie ma nic
przerażającego, jeśli tylko stawi mu się czoło.

 Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.