
Życie przypłynęło do nas puste. Musimy zadbać o to, żeby ...
Życie przypłynęło do nas puste. Musimy zadbać o to, żeby zagościło w nim szczęście.
Pokora robi miejsce na łaskę, pokora przybliża: do drugiego człowieka, ale i do Boga.
Nie wszystko złoto, co się świeci, nie wszyscy, którzy błądzą, są zagubieni; Stary, który jest mocny, nie zwiędnie, Głęboko zasiane korzenie nie zamarzają.
I poprosił, bym pozwolił mu odejść, gdyż urodził się po to, by o nim zapomniano.
Rodzice nie są idealni, wiadomo. Wszyscy jednak staramy się spisać jak najlepiej.
Jedyną drogą do pogodzenia
się z przeszłością jest znalezienie sposobu, żeby ją za sobą zamknąć.
Najważniejsze jest nie widoczne dla oczu.
Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.
Poryczeć się jak dziecko jest dobrze.
Wszyscy są winni.
Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.