Przecież nie możemy dojść do końca, nie zacząwszy.

 To straszne uczucie, gdy męczą cię myśli, które odmawiają ułożenia się w zdania.

 Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
Lecz widać można żyć bez powietrza.

 Zapamiętaj sobie, żywi czy martwi, wszyscy czegoś szukamy.

 Obcowanie z klasyką na ogół gwarantuje niezłe perwersje.

 Czasami potrzebujemy
złych dni, żeby spojrzeć z
właściwej perspektywy na te dobre.

 Głosi ludowa mądrość: miej nadzieję
na najlepsze, bądź gotów na najgorsze.

 Dobry policjant musi czasem wierzyć w to, co wydaje mu się niemożliwe.

 Czymże jest upadek, jeśli nie poszukiwaniem jakiejś prawdy i pewnością, że się ją znalazło?

 Na starość życie staje się trochę monotonne. Śmierć będzie czymś nowym.

 Niezgodność krytyków miedzy sobą dowodzi zgodności artysty z sobą.