Przecież nie możemy dojść do końca, nie zacząwszy.

 Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich uczy na pamięć.

 Najbardziej satysfakcjonująca nagroda - mówiła - to ta, na którą musisz czekać.

 Odwieczne pytanie: kto przechodzi
większe katusze, człowiek w kiepsko zawiązanym krawacie czy ludzie skazani na jego widok?

 Nie miałem pojęcia, że ból może
mieć tyle odmian, tyle smaków, że
może wyżerać, palić, pulsować i kłuć.

 Spójrz w głąb siebie i sprawdź, kim jesteś, odtwórz to, co widzisz, albo wypraw się z krucjatą przeciw samemu sobie.

 Bądź zadowolony z tego, kim jesteś i co masz.

 Człowiek stawia hipotezy zawsze, nawet kiedy się ma na baczności, nawet kiedy o tym nie wie.

 Zakochanie nigdy się nie boi. Gdybyśmy dorównywali mu odwagę, bylibyśmy niepokonani.

 Żyje się tak samo jak się śni - w pojedynkę.

 Nikt nie chce cierpieć. A przecież jest to udziałem każdego. A przecież niektórzy cierpią bardziej. Niekoniecznie z wyboru. Rzecz nie w tym, że
znosi się cierpienie. Rzecz w tym jak się je znosi.