Wystarczy człowiekowi dać dość czasu, a do wszystkiego przywyknie.

 Aby zrozumieć koniec, trzeba najpierw pojąć początek...

 Nic nie trwa wiecznie, no może poza powszechną głupotą.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Nie chcę sobie wyobrażać, jak będzie. Nigdy nie jest tak, jak sobie wyobrażamy.

 Nie. Nie wiem. Nic mi nie jest. Mam wrażenie, że wszystko we mnie zasypia.

 Strach jest twoim wrogiem.

 Czy normalne jest to, że ktoś chce być przez całe życie taki normalny?

 Objawem zdrowia jest ból.

 Życie nie oferuje wyjaśnień czy przeprosin. To my je wymyślamy.

 Wojny prowadzi się z dwóch powodów. Jednym jest władza, drugim pieniądze.