
Świat pędzi dziś zbyt szybko, a nasze rozumienie świata zmienia ...
Świat pędzi dziś zbyt szybko, a nasze rozumienie świata zmienia się za wolno.
Uznajemy zwyczajne
akty męstwa, odwagę,
która każe jednej osobie stanąć w obronie drugiej.
Nie ma w człowieku nic tak. Z wyjątkiem tego, co zasadził w nim sam jeden. Praktyka moja jest zwierciadłem, w którym ludzkość śledzi siebie: przełomową siłą w naszej istocie nie jest ani zło, ani dobro, lecz człowiek sam.
Dopóki trwa życie, dopóty jest nadzieja.
Czasem chaos i miłość wydają się tym samym.
Chęć uniknięcia bólu nie robi z
ciebie tchórza. Jesteś po prostu człowiekiem.
Normalność jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.
Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
Mysz zapędzona w zaułek bez wyjścia rzuci się nawet na lwa.
Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Jesteś tylko uczniem.
Na myślenie przyjdzie czas.