Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwaj grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię.
Poznając bez końca, bez
końca doznajemy błogosławieństwa;
wiedzieć wszystko byłoby przekleństwem.
Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.
To, że czasem potrzebujemy
pomocy, nie znaczy, z jesteśmy słabi.
Bycie w związku to twój wybór. Bycie przyjacielem to po prostu coś, czym jesteś.
Z czasem wcale nie
stajemy się mądrzejsi, stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.
Nikt nie zobaczy łez przez wnętrze płynących i
nikt nie usłyszy skargi z warg zaciśniętych głucho.
Wahanie jest złodziejem czasu. Trzeba wszystko umieć chwytać za kołnierz.
Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.
Zaraza nie jest na miarę człowieka.
Można mieć wszystko, a tak na prawdę nie mieć nic.
