A jeśli wiersze to są właśnie sny języka, które spisują ...

 Pamiętaj chłopcze, że człowiek
rozumny zawsze woli stać na uboczu,
gdyż świat znacznie lepiej widać, kiedy
samemu jest się skrytym w mroku.

 Wszyscy są skompilowani, wszyscy są nieprzewidywalni.

 Jak to jest, że mogą w nim być dwa tak sprzeczne uczucia?

 Tylko zwykli ludzie sądzą, że
nie można zabić kogoś, kto nie żyje.

 Tęsknota to także forma życia.

 Łatwiej jest żyć w jakimś ustroju niż go zwalczać.

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 Śmiech oświetla życie. Jest jak lampa. Bez niego jest ciemno, duszno i ciasno, nawet wówczas, gdy świeci słońce.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Jeśli idzie o podejrzane typy, to nie martwię się tymi, którzy zmarli. Niepokoją mnie żywi.