...dom to jest coś, co się tworzy, a nie miejsce, ...

 Nikt nie jest sam, nikt nie jest niezapomniany, nic nie jest pozbawione znaczenia, nic nie jest nieważne.

 I to poczucie prostej drogi, którego nie
traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Jednak prawdą jest, że każdy ma swoją cenę.

 Kiedy cierpienie osiąga pewien poziom, przelewa się czara i wtedy pojawia się radość.

 Smakuję chwilę, cieszę się ciszą, zaklinam czas.

 Poznaje się świat, poznaje język opisu
świata, ale nie poznaje się siebie. Większość ludzi

- prawie wszyscy, jak sądzę- do śmierci nie nauczy
się języka, w którym mogliby siebie opisać.

 Jeśli większość jest o czymś
przekonana, to wcale nie znaczy, iż ma rację.

 Zarzuty można odeprzeć, pretensje zbagatelizować, za obrazę przeprosić. Na obojętność jednak nie ma rady.

 Jeżeli ludzkość zajmie się seksem, to natychmiast skończą się wszystkie wojny.