Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła ...

 Nie do wiary, jak zmienia się człowiek kiedy się uśmiecha.

 Strach ma swój zapach. Drapieżnik go wyczuje.

 Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie.

 Pani, jesteś naczyniem
mądrości. Trudno mi uwierzyć,
że cała zawartość gdzieś się wylała.

 Ja jednak zawsze wyobrażałam sobie, że w innym życiu ktoś stanął przy moim grobie.

 Nawet najlepszemu przyjacielowi nie mówi się absolutnie wszystkiego.

 Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.

 Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.

 Użalaniem się nad sobą nikt nie obrał nawet jednego ziemniaka.

 Historie, które opowiadają o nas inni, i historie, które opowiadamy o sobie sami - które są bliższe prawdy?