
Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła ...
Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.
Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.
Dodawaj cegiełkę do cegiełki, a mur stanie. Krok za krokiem, mila za milą i doszedłeś. Odpracuj jeden dzień, potem drugi. Nie spoglądaj w przyszłość, nie roztrząsaj przeszłości. Tylko teraźniejszość jest ważna.
Nie wszyscy, którzy mówią
pięknym językiem, mają piękne serca.
Głupotą naszego gatunku jest to, że najwspanialsze bukiety przeznaczamy dla zmarłych.
Strach wszystko zabija:
rozum, serce, a zwłaszcza fantazję.
Płacz. Krzycz, jeśli musisz, ale nie pozwól by to Cie zniszczyło.
Czasami wściekłość i gniew są pożyteczne. Trzymają cię w pionie, kiedy nie ma już nic innego.
... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.
Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.
Wyobrażam sobie nasze wspólne kiedyś, nasze wspólne zawsze.