
Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim ...
Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.
To, co najważniejsze, nie jest widoczne dla oka. Tylko sercem można dostrzec prawdziwą wartość wszystkiego.
To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w samym jego środku.
Widzisz, dajesz się złapać przeszłości i stajesz się bezużyteczny w teraźniejszości.
Trzeba żyć, jakbyśmy mieli umrzeć jutro; a pracować, jakbyśmy mieli żyć wiecznie. Właśnie o to w życiu chodzi, aby adamaszek nie wyrósł zadość na mgle.
Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją droga.
Przyjaźń jest jak cienka, niezniszczalna nić, wijąca się przez całe nasze życie i towarzysząca nam na wszystkich zakrętach.
Nie ma tylko jednej prawdy
i nie ma tylko jednej uczciwości.
Dobrze i pięknie jest tu, gdzie jesteśmy,
ale nie umiemy tego dostrzec, docenić ani
polubić, bo coś gna nas tam, gdzie nas nie ma.
...czyż moralnym obowiązkiem poety, nie mówiąc już o cyniku, nie jest niemoralność?
Plotki,nawet prawdziwe,są jak płomienie:odetnij dopływ tlenu,a zamigocą i zgasną.