(...) wiele cię czeka łez i bólu, bo za najwyższe szczęście trzeba zapłacić.
Myślę, że w ostatecznym rozrachunku należymy do tego, co kochamy.
Świat może się zawalić ograniczoną ilość razy, potem już nie ma powodu do lęku.
Czemu nie dajesz o sobie znać?
Przestałeś mnie kochać? Nie, jakoś nie
mogę w to uwierzyć. A więc umarłeś...
Nie ufałbym zdaniu człowieka, który z góry zakłada istnienie wszechświata.
- Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?
Na tym świecie zawsze jest coś za coś.
Nie jesteś w stanie wszystkiego naprawić. Nikt nie jest i nigdy nikt nie będzie.
Każdy nowy dzień jest jak pierwszy krok. Niektóre dni i kroki są trudniejsze niż inne.
Kiedy nie ma dobrej odpowiedzi na pytanie, pozostaje odpowiedź szczera.
