Doprawdy zdumiewające, ile rzeczy może spieprzyć człowiek w ciągu jednego życia.
Samotność wyolbrzymia wszystkie dźwięki.
Tańcz, kiedy śpiewa księżyc i nie płacz z powodu kłopotów, które jeszcze nie nadeszły.
Miłość to fizjologiczna psychoza.
Całkowite zawężenie procesów
poznawczych i intelektualnych.
Zaburzenie świadomości.
Rozszczepienie emocji i
działania. Bywa nieuleczalna.
Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.
Czasami wolałbym żyć samotnie i umrzeć w samotności. Tak by było fair.
Jeśli idzie o podejrzane typy, to nie martwię się tymi, którzy zmarli. Niepokoją mnie żywi.
Dobrze jest czuć się kochanym.
Nie mogłam jeść, i to nie z obawy
przed utyciem, ale dlatego że dusił mnie
ten chory, smutny świat. Wypełniał mnie
i nie pozostawiał miejsca na jedzenie.
Umiał wyznawać miłość, niestety, nie bardzo wiedział jak kochać.
