Wczesny ranek. Wyruszyć o świcie.
Podróżować dookoła, wyprzedzając
słońce, ukraść mu cały dzień. Robić tak
bez końca i nie starzeć się ani o dzień.
Chcę szukać w starych miastach
i starych krajach zapachu dawnych czasów, który się tam jeszcze unosi.
Los jest okrutny, a ludzie żałośni.
Czym jest człowiek, jeśli nie okruchem najmniejszej gwiazdy, przeniesionego w serce matki. Czym jest człowiek, jeśli nie kawałkiem nieba, zesłanym na ziemię, by błąkać się po niej jak cień.
I wtedy to Prosiaczek dowiedział się, jakim był Głupim Prosiaczkiem.
Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?
Idziesz do niewiast? Nie zapomnij bata!
Gdybym miał ochotę na intelektualne gierki, kupiłbym sobie kostkę Rubika.
Człowiek walczy, by
przetrwać, a nie po to, by się poddać.
Wolność tak często znaczy, że człowiek nigdzie nie jest potrzebny.
