Serce człowieka jest jak ptak zamknięty w klatce ciała.
Śmiałość to koleina patrzenia.
Szczęście. Proste jak szklanka,
jak czekolada albo kręte jak ścieżki serca. Gorzkie. Słodkie. Żywe.
Jeśli nie pozna się smaku poziomek z cukrem, nie prosi się o nie każdego dnia.
Szczęściu zawsze trzeba pomagać.
Nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest zupełnie wolny.
Ludzie boją się dotyku, bo dotyk przeznaczony jest dla najbliższych, bo nie wypada, bo dotyk ma podtekst erotyczny, bo dotyk ukaże słabość, odsłoni prawdziwe uczucia. Bez ustanku dotykamy tylko klawiatury, klawiatury telefonów...
Wysiłek umysłowy był nieokreślony.
Nawet z armią u boku wciąż jestem sama.
Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
