Potrafił zrozumieć, że człowiek może chcieć odejść i jednocześnie bać się podróży.
Filozofował, życie pójdzie tak, jak szło zawsze, to znaczy kiepsko.
Czasu spędzonego z tymi, których kochamy, nigdy nie jest za dużo.
Miłość to nic innego, jak pragnienie wspólnego przeżywania każdego dnia
i wzbogacania się dzięki poznawaniu różnic nas dzielących.
Tak, lobotomia to odcinanie kawałka mózgu. Kastracja czołowego płata.
- Prawda - mówi - to tylko brutalne przypomnienie, dlaczego wolę żyć w kłamstwie.
Miłość stała się moim sprzymierzeńcem. Wyposażyła mnie w odwagę i cierpliwość.
Bóg nie gra w kości ze wszechświatem.
Odetnę sznurki marionetkom.
Jak to się stało, że cienka, cieńsza od włosa krawędź oddzieliła sen od przebudzenia?
