Chaos zawsze pokonuje porządek, gdyż jest lepiej zorganizowany.
Lat może trzydzieści, może czterdzieści a może pięćdziesiąt, no, staruch i tyle.
Jeśli musisz pytać kogoś, czy będzie cię
kochał jutro, to znaczy, że nie kocha cię dziś.
Nie ma to jak umrzeć, by zrozumieć, jak żyć.
Doszłam do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.
Szczęście trzeba czasem chwytać i trzymać z całej siły.
Szczęście to chwila, która przychodzi i przemija.
Kochanie, ludzie to gorsza trucizna aniżeli alkohol i tytoń.
Nigdy nie oczekuj od ludzi poświęcenia, którego sam byś nie podjął. Nigdy nie każ im walczyć w warunkach, w których sam odmówiłbyś walki. Nigdy nie proś człowieka, by dopuścił się czynu, którym nie splamiłbyś swoich rąk.
Jedyne potwory jakie znam, to ludzie.
