Każde zawody wydają się uczciwe, jeśli wszyscy zostali oszukani.

 Wśród ludzi się duszę, ale gdy
zostaję sam, samotność mnie dobija.

 Mądry człowiek nie opłakuje przegranej, lecz szuka sposobu, aby wyleczyć odniesione rany.

 Prawdziwa mądrość zaczyna się, kiedy przestajesz cytować innych ludzi...

 Nawet najmniejsza rzecz może nas uszczęśliwić, gdy wiemy, żeśmy na nią zasłużyły.

 Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać.
Taka samotność jest straszna, bo człowiek
uciekając od miłości, ucieka od samego życia.
Zamyka się w sobie.

 Odciął jej skrzydła, uśpił motyle i potłukł duszę.

 Wszystkich zrównuje proch; rodzimy się nierówni, równi umieramy.

 Łzy nie mają nic wspólnego ze słabością.

 Patrząc, jak wychodzi, czuję ból.
Nie w głowie.
Gdzie indziej, gdzieś głębiej.
Bliżej serca.

 Nie da się uniknąć tego, że cię skrzywdzą,
ale mamy wpływ na to, kto to zrobi.