I to jest tylko we mnie, czego nie ma.

 ludzie ludziom zgotowali ten los

 Boję się zapomnienia - wyznał bez chwili wahania - Boję się tego jak ślepiec ciemności.

 Musicie jedynie uzbroić się w odwagę i podać mi dłoń, a ja poprowadzę was w ciemność.

 Przepraszam za to, czego nie zrobiłem.

 Dziesięć tysięcy marzeń zamkniętych w grobowcach ich zwęglonych serc.

 Dzięki szatańskiej pysze jednych nie słucham, drugich nie słyszę.

 Bo podobno ci, którzy zapominają o przeszłości, są skazani na popełnianie tych samych błędów.

 (...) gdy nie ma czegoś takiego jak prawda, nie ma również miejsca na wątpienie.

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Bo często jest tak, że nasza niewytłumaczalna słabość do pewnej osoby pozwala nam na niejednoznaczną rozmowę, która może rozbudzić w niej płomienne nadzieje bez pokrycia