I to jest tylko we mnie, czego nie ma.

 Lepsza czysta fantazja niż gęsta mgła.

 Nie ma prostej drogi wiodącej tam, dokąd pragniesz dotrzeć.

 To chyba leży w ludzkiej naturze: chcemy tego, czego nie możemy mieć

 Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?

 Przebaczenie jest czymś strasznym.

 Droga kończyła się - niczym dziewictwo - dość niespodziewanie i całkowicie nieodwołalnie.

 Bądźcie realistami, chciejcie niemożliwego.

 Każde... każde z nas ma swój przydział smutku i szczęścia.

 Miłość,
w poczekalni niepewności, niecierpliwe ma dłonie.

 Najbardziej boimy się siebie samych oraz naszych cech, które widzimy w innych.