
Nigdzie pożegnanie nie jest bardziej prawdziwe, jak właśnie tu, w ...
Nigdzie pożegnanie nie jest bardziej prawdziwe, jak właśnie tu, w kacecie.
Znowu błędna interpretacja!
Po prostu nie umiała stawić czoła rzeczywistości.
Człowiek jest, jak się wydaje, skazany na to, by czynić więcej złego niż dobrego. Miłość bliźniego zalicza się do najwyższych ideałów na ziemi (Wilm Hosenfeld).
Trzeba być imbecylem by móc docenić imbecyli, częścią stada by docenić stado.
Ludzie mieli oczy otwarte, owszem, ale patrzyli, nic nie widząc...
Ludzie już niczego nie oczekują, bo są zawalenia wszystkim sto razy za bardzo: sto razy za dużo informacji, sto razy za dużo obrazków, sto razy za dużo kolorów.
W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.
(...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.
Ból jest nieunikniony. Cierpienie jest wyborem
Nie można dotykać szczęścia koniuszkami palców. Albo dajesz, albo bierzesz.
Nie ma nic smutniejszego, niż spustoszenia jakie czyni starość.