Miał ochotę wyjść ze swego życia tak, jak się wychodzi ...

 Wszyscy zboczyli, (...)
są jednakowo zepsuci;
nie ma nikogo, kto
by czynił dobrze (...).

 Jeśli się czeka wystarczająco długo, to później nadchodzi śmierć.

 Człowiek to rzeczownik, a rzeczownikiem rządzą przypadki.

 Początki zawsze są trudne jak fizyka kwantowa i bolesne jak hemoroidy.

 Nocą wszystko jest bardziej. Boli bardziej, czujesz bardziej, myślisz bardziej, umierasz bardziej. Bardziej nie masz sił.

 A może szczęście to jest coś, do czego możemy
tylko dążyć. I możemy właściwie nigdy go nie osiągnąć.
Choćby nie wiem co.

 To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.

 Kiedy ktoś cię kocha, wymawia twoje imię inaczej.

 Dla mnie wygląda jak anioł, nawet jeśli jest aniołem upadłym.

 Niech poczucie winy nauczy cię, jak postąpić następnym razem.